Λίγα λόγια για το τι είναι διεύθυνση ΙΡ...

Μία διεύθυνση IP (Ip address - Internet Protocol address), είναι ένας μοναδικός αριθμός που χρησιμοποιείται από συσκευές για τη μεταξύ τους αναγνώριση και συνεννόηση σε ένα δίκτυο υπολογιστών που χρησιμοποιεί το Internet Protocol standard. Κάθε συσκευή που ανήκει στο δίκτυο - όπως επίσης δρομολογητές (routers), υπολογιστές, time-servers, εκτυπωτές, μηχανές για fax μέσω Internet, και ορισμένα τηλέφωνα - πρέπει να έχει τη δική της μοναδική διεύθυνση. Μία διεύθυνση IP μπορεί να θεωρηθεί το αντίστοιχο μιας διεύθυνσης κατοικίας ή ενός αριθμού τηλεφώνου (σύγκριση με VoIP) για έναν υπολογιστή ή άλλη συσκευή δικτύου στο Διαδίκτυο. Όπως κάθε διεύθυνση κατοικίας και αριθμός τηλεφώνου αντιστοιχούν σε ένα και μοναδικό κτίριο ή τηλέφωνο, μια IP address χρησιμοποιείται για τη μοναδική αναγνώριση ενός υπολογιστή ή άλλης συσκευής που συνδέεται στο δίκτυο.

Μια διεύθυνση IP μπορεί να "μοιράζεται" σε πολλές συσκευές-πελάτες είτε επειδή αυτές είναι μέρος ενός shared hosting web server environment, είτε λόγω ενός proxy server (π.χ. ενός Παροχέα Υπηρεσιών Διαδικτύου (ISP) ή μιας υπηρεσίας για εξασφάλιση ανωνυμίας - anonymizer service) που λειτουργούν ως μεσολαβητές. Στην τελευταία περίπτωση (χρήση διακομιστή μεσολάβησης) η πραγματική διεύθυνση IP μπορεί να αποκρύπτεται από το διακομιστή που δέχεται αίτηση. Η αναλογία στα τηλεφωνικά συστήματα θα ήταν η χρήση διεθνών ή τοπικών αριθμών κλήσης (proxy) και επεκτάσεων.

 Μία διεύθυνση IP είναι ουσιαστικά τέσσερις αριθμοί (από το 0 έως και το 255) χωρισμένοι με τελείες. Π.χ: 143.233.091.009

Γιατί έως το 255; Διότι κάθε ένας από τους τέσσερις αυτούς αριθμούς είναι μία αναπαράσταση ενός οκταψήφιου δυαδικού αριθμού, και διότι με οκτώ ψηφία στο δυαδικό σύστημα ο μεγαλύτερος αριθμός που μπορούμε να πάρουμε έιναι ο 255 ( = 11111111 στο δυαδικό σύστημα).

Η προηγούμενη διεύθυνση λοιπόν μεταφράζεται:
143=10001111 (= ένας αριθμός με 8 bits)
233=11101001
091=01011011
009=00001001

Συνεπώς:
143.233.091.009 = (για συντομία 143.233.91.9) = 10001111.11101001.01011011.00001001 (μία διεύθυνση IP λοιπόν έχει μήκος 32 bits).

Όλες οι πιθανές διευθύνσεις IP που μπορούμε να έχουμε είναι: 256*256*256*256=4.294.967.296

Αν αναρωτηθείτε γιατί βάζουμε 256 στο πλήθος των αριθμών, μην ξεχνάτε ότι από το 0 μέχρι και το 255 οι αριθμοί σε πλήθος είναι 256.

Τμήματα σε μία διεύθυνση IP (Network Address, Host Address) και το Subnet Mask:

Μία διεύθυνση IP αποτελείται ουσιαστικά από δύο τμήματα. Το network address και το host address. Όλοι οι υπολογιστές σε ένα network μοιράζονται το ίδιο network address ενώ το host address είναι μοναδικό για κάθε υπολογιστή (σε κάθε υπολογιστή που ανήκει στο ίδιο network). Το network address βρίσκεται στα αριστερά ενώ στα δεξιά βρίσκεται το host address.
Μία δυσκολία που προκύπτει είναι ο διαχωρισμός του network address και του host address. Για παράδειγμα, πως τα ξεχωρίζουμε όταν έχουμε μια διεύθυνση της μορφής 143.233.091.009;
Αυτό που μας βοηθάει να τα ξεχωρίσουμε είναι το subnet mask (που έχει τη μορφή μιας διεύθυνσης IP - ΑΑΑ.ΒΒΒ.CCC.DDD).
Για παράδειγμα, αν στην προηγούμενη διεύθυνση 143.233.091.009 προσθέσουμε σαν subnet mask το 255.255.255.000 (= 11111111.11111111.11111111.00000000) τότε:
143.233.091.009 = 10001111.11101001.01011011.00001001
255.255.255.000 = 11111111.11111111.11111111.00000000
Συνεπώς το network address είναι τα πρώτα 24 bits (το 143.233.091) ενώ το host address είναι το 009.
Μπορούμε να πούμε ότι βλέποντας subnet mask 255.255.255.0 αμέσως συμπεραίνουμε το ότι η διεύθυνση IP θα είναι της μορφής network.network.network.host (ή αλλιώς network.network.network.local).
Πολλές φορές, αντί του ζεύγους 143.233.91.9, 255.255.255.000 χρησιμοποιούμε το 143.233.91.9/24. Το 24 δείχνει ότι το network address αποτελείται από τα πρώτα 24 bits (τους πρώτους τρεις τριψήφιους αριθμούς δλδ).

Private IP Address ranges:

Μερικές διευθύνσεις IP είναι δεσμευμένες για χρήση αποκλειστικά σε τοπικά δίκτυα (που σημαίνει ότι μία τέτοια διεύθυνση δε χρησιμοποιείται από κανένα υπολογιστή στο Internet).

Οι διευθύνσεις αυτές είναι:

• 10.0.0.0/8 (ή αλλιώς 10.0.0.0 με subnet mask 255.0.0.0),

• 172.16.0.0/12 (ή αλλιώς 172.16.0.0 έως και 172.31.255.255, ή αλλιώς 172.16.0.0 με subnet mask 255.240.0.0), και

• 192.168.0.0/16 (ή αλλιώς 192.168.0.0 με subnet mask 255.255.0.0).

Domain names

Μια υπηρεσία εύρεσης δικτύου (network lookup service), το Domain Name Service (DNS), δίνει τη δυνατότητα να αντιστοιχηθούν ονόματα υπολογιστών (hostnames) σε μια διεύθυνση IP. Με αυτό τον τρόπο οι άνθρωποι μπορούν εύκολα να θυμούνται ένα όνομα και όχι μια σειρά αριθμών. Το DNS επιτρέπει σε πολλαπλές διευθύνσεις και ονόματα να δείχνουν σε ένα πόρο του Διαδικτύου.

Ένας ακόμη λόγος ύπαρξης του DNS είναι να επιτρέπει, για παράδειγμα, σε έναν ιστότοπο που φιλοξενείται σε πολλούς διακομιστές, καθένας από τους οποίους έχει τη δική του διεύθυνση IP, να παρέχει στοιχειώδη εξισορρόπηση φόρτου (load balancing), δηλαδή μία ορθή διαμοίραση της κίνησης που δέχεται ο ιστότοπος ανάμεσα στους υπολογιστές που τον φιλοξενούν.

Δυναμικές και στατικές διευθύνσεις IP

Δυναμικές ΙP

Οι δυναμικές διευθύνσεις IP δίνονται για να αναγνωρίζονται προσωρινές συσκευές όπως προσωπικοί υπολογιστές ή προγράμματα πελάτες (clients). Οι ISPs χρησιμοποιούν δυναμική κατανομή (οι διευθύνσεις IP κατανέμονται δυναμικά) για να ορίσουν διευθύνσεις από ένα μικρό πλήθος διαθέσιμων σε ένα μεγαλύτερο αριθμό πελατών. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για σύνδεση μέσω τηλεφώνου (dial-up), WiFi και άλλες προσωρινές συνδέσεις, επιτρέποντας σε χρήστες φορητών υπολογιστών να συνδέονται αυτόματα σε μια ποικιλία υπηρεσιών χωρίς να χρειάζεται να γνωρίζουν λεπτομέρειες σχετικά με τη δρομολόγηση (routing) του κάθε δικτύου.

Οι χρήστες με δυναμικές διευθύνσεις IP πιθανόν να έχουν προβλήματα στο να τρέχουν δικό τους mail server (διακομιστή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) καθώς τα τελευταία χρόνια υπηρεσίες όπως το mail-abuse.org έχουν συλλέξει λίστες από σειρές (ranges) διευθύνσεων IP (διευθύνσεις δηλαδή που έχουν ίδια κάποια αρχικά ψηφία) και τις έχουν μπλοκάρει.

Η δυναμική κατανομή διευθύνσεων IP απαιτεί έναν κεντρικό διακομιστή (server) για να ακούει τα αιτήματα και να ορίσει έπειτα μια διεύθυνση. Οι διευθύνσεις μπορούν να οριστούν τυχαία ή να βασιστούν σε μια προκαθορισμένη πολιτική (policy). Το πιο συνηθισμένο πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται για τον ορισμό διευθύνσεων δυναμικά είναι το Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP). Το DHCP περιλαμβάνει ένα lease time που καθορίζει πόσο καιρό μπορεί αυτός που κάνει την αίτηση να χρησιμοποιήσει μια διεύθυνση πριν ζητήσει την ανανέωσή της, επιτρέποντας σε διευθύνσεις να παίρνονται, εαν όποιος τις ζήτησε αποσυνδεθεί.

Είναι σύνηθες να χρησιμοποιείται δυναμική κατανομή για ιδιωτικά δίκτυα. Δεδομένου ότι τα ιδιωτικά δίκτυα σπάνια παρουσιάζουν έλλειψη διευθύνσεων, είναι δυνατό να οριστεί η ίδια διεύθυνση στον ίδιο υπολογιστή με κάθε αίτηση (request) ή να καθοριστεί ένας παρατεταμένος lease time. Αυτές οι δύο μέθοδοι μιμούνται την ανάθεση στατικής διεύθυνσης IP.

Στατικές IP

Οι στατικές διευθύνσεις IP χρησιμοποιούνται για να αναγνωρίζονται ημι-μόνιμες συσκευές με σταθερές διευθύνεις IP. Οι εξυπηρετητές (servers) τυπικά χρησιμοποιούν στατικές διευθύνσεις IP. Η στατική διεύθυνση μπορεί να διαμορφωθεί άμεσα (να γίνει configured) επάνω στη συσκευή η ως μέρος της κεντρικής διαμόρφωσης DHCP που συσχετίζει τη MAC address της συσκευής με μια στατική διεύθυνση.